Foto-expositie
De foto’s zijn gemaakt door dak- en thuislozen met een wegwerpcamera. Het project is begeleid door Arend Jan Zwarteveen.

Hij zat daar zo mooi; hij kan je met zo veel liefde aankijken. Dieren in het algemeen zijn mijn redding, ze houden mij in leven. Door mijn hond heb ik de verplichting er uit te gaan. Anders kwam ik mijn nest niet uit. Als mijn hond weg zou vallen en ik zou alleen komen te staan, dan weet ik niet hoe het met mij zal gaan – Esther Perdok

Deze foto heb ik van onderen genomen. Je krijgt zo een andere kijk op de boom, Je ziet hoe groot een boom kan worden. Zo machtig. Zo kolossaal. Je kan zien wat er gebeurt in zo veel jaren. Het kost heel veel tijd om tot eenheid te komen – Esther Perdok

Wachten op de bus. Op deze foto zit een bewoonster van een verzorgingshuis in Haren te wachten bij een bushalte. Deze bushalte staat in de belevingstuin voor alzheimerpatiënten die bij het huis is aangelegd. Mensen kunnen daar bij de bushalte gaan zitten en het idee hebben dat ze nog ergens met de bus naar toe zullen gaan, misschien naar huis… – Greetje Bathoorn

Buiten. Een oude dame zit op het ‘plaatsje’ bij haar bejaardenwoning, even lekker buiten in de zon. Deze mevrouw houdt erg van de natuur en van buiten zijn. De fotografe gaat regelmatig met haar een eindje wandelen – Greetje Bathoorn