‘We zijn ons meer bewust geworden van wat we aan compassie doen, en we bouwen dat verder uit’
Cathy Boltje, directeur-bestuurder van Stichting Kinderopvang Stad Groningen (SKSG) is één van de ambassadeurs van Stadjers voor Compassie. Bij de start van het project wees zij op het belang om kinderen al jong compassie bij te brengen en liet ze weten daar met haar organisatie een steentje aan bij te dragen. Dat dat geen loze woorden waren, blijkt uit een gesprek met Astrid de Bruin, Hoofd Pedagogen van SKSG over de inzet van de stichting om compassie te versterken.
‘We helpen kinderen zich te ontwikkelen tot verantwoordelijke, sociale volwassenen. Daar hoort compassie bij. Daar werkten we dus al aan, al noemden we het niet zo. Door het ambassadeurschap van Cathy zijn we ons er meer bewust van geworden, en zijn we bezig gegaan het verder uit te bouwen.
We zijn begonnen met het instellen van een werkgroep die zich bezighield met de vraag wat betekent het streven naar compassie voor het dagelijks werk op de groepen. Daar is een aantal initiatieven uit voortgekomen.’
Zoals…
‘Bij compassie en de SKSG heb je het vooral over hoe kinderen met elkaar omgaan. We hebben daarom een workshop begeleiden van positieve interacties tussen kinderen ontwikkeld die we aanbieden aan de groepen en ook al regelmatig gehouden hebben. We hebben er ook aandacht voor in de video interactie-ondersteuning, waarbij de pedagogen en Video Interactie Ondesteuners aan de hand van videobeelden bespreken hoe het loopt: we zijn daarbij speciaal gaan letten hoe de leidsters de interacties tussen de kinderen begeleiden.
We hebben verder een buddyproject ontwikkeld waarbij nieuwe kinderen een buddy toegewezen krijgen die ze wegwijs maakt op de groep, en nog eens goed naar ons wenbeleid gekeken: voor kinderen die naar een andere groep gaan. De gedachte daarachter is dat we de kinderen in het kader van compassie willen leren met respect voor elkaar met elkaar om te gaan.
En niet te vergeten de compassie-wereldreis die we in april gehouden hebben met 150 van onze kinderen. In een theaterproject gingen zij in vijf continenten op zoek naar de gulden regel: behandel een ander zoals jezelf behandeld wilt worden. Dat was een heel leuk en heel leerzaam evenement. En tenslotte hebben we aan al onze locaties gevraagd wat ze al doen aan compassie, hoe ze dat terug zien op de groep en welke verbeterpunten ze zien.’
Wat voor antwoorden leverde dat op?
‘In de eerste plaats de conclusie dat compassie, onbewust, al erg in onze werkwijze zit. En verder dat de leidsters er meer op gaan letten en bijvoorbeeld ook de workshop begeleiden van positieve interacties tussen kinderen zijn gaan volgen.’
Hoe gaat het nu verder?
‘We gaan ermee door. We gaan nu bijvoorbeeld de activiteiten voor de kinderen meer uitzoeken op de bijdrage die ze leveren aan het creëren van compassie en we gaan kijken hoe we compassie ook meer terug kunnen laten komen in de contacten met de ouders.’