Compassie betekent: behandel een ander zoals je zelf behandeld wilt worden. De krant zet een aantal stadjers in de schijnwerper die dat enthousiast in de praktijk brengen.
‘Een stabiel plekje bieden’
Door de week werkt Carin Helder op de administratie en Rieks Dop op de vrachtwagen. In het weekend nemen ze eens in de veertien dagen de zorg op zich voor twee jonge kinderen. ‘Ze wonen bij hun oma, die dan even tijd voor haarzelf heeft’, legt Carin uit. ‘We hadden ons gemeld voor één kind, eens per maand. Maar ze kwamen met een broertje en een zusje en al snel bleek dat eens per maand te weinig was: als ze bij ons kwamen, moesten ze steeds opnieuw wennen.’
Is het geen zware belasting, elke twee weken deze verplichting te hebben? ‘Het was wennen. Ook de verantwoordelijkheid die je draagt en soms zijn we na een weekend echt kapot. Maar’, benadrukken ze allebei, ‘het is ook heel leuk. We genieten er intens van. En we vinden het belangrijk om deze kinderen een stabiel plekje te bieden. Er is al zoveel met hen gebeurd. We hopen ze iets te bieden waar ze later met liefde op terugkijken.’