Auteursarchief: admin

Impressie startbijeenkomst 11 november 2011

De startbijeenkomst van het project ‘stadjers voor compassie werd goed bezocht. Als snel stroomde het auditorium van het Groninger museum vol. De uitnodigingen zijn verstuurd naar een brede vertegenwoordiging van  organisaties en individuele belangstellenden. Na een warm muzikaal welkom door het duo Marleen en Stanislav, dat liederen uit de wereldmuziek zong, heette Dick Lieftink, voorzitter van het Platform Religie en Levensbeschouwing, de aanwezigen welkom.

Openingswoord Jannie Visscher

Wethouder Jannie Visscher van de gemeente Groningen  ging in op de aanleiding voor deze bijeenkomst. Een aantal factoren hebben hieraan bijgedragen. Het veranderde klimaat na de politieke moorden in ons land. Daarna werd het Platform Religie en Levensbeschouwing opgericht. , De kredietcrisis en economische crisis, die ook tegenstellingen tot gevolgd hadden. De gemeente vond het belangrijk om daarnaast ook een ander geluid  te laten horen.  ”We maken ons zorgen over onze eigen rechtsstaat. Er ontstaat onzekerheid en angst voor elkaar. Groepen met overeenkomsten kruipen bij elkaar en zetten zich af tegen degenen die ’anders’ en ‘vreemd’ zijn. In zo’n situatie steekt het verlangen naar compassie de kop op. Compassie als het vermogen om zich in de ander te verplaatsen, om in de schoenen van de ander te gaan staan vanuit een diep besef van gelijkheid. Wat de ander overkomt, raakt mij ook alsof het mij overkomt. Compassie is wat ons als wereldburgers en als Stadjers allemaal bindt. Het is een soort zwaartekracht, maar dan tussen mensen onderling. Iets dat ons steeds maar weer naar elkaar toetrekt, los van religie of levensbeschouwing, etniciteit, geslacht, leeftijd, geaardheid en dergelijke”. Compassie is de drijfveer om in actie te komen. De komende jaren gaan wij er met zijn allen voor zorgen , de ambassadeurs, de stadjers, dat de menselijke maat weer de maat wordt, waarlangs wij dingen afwegen. Terug naar de basis, naar wat ons bindt en niet waarin wij verschillen. We hopen dat we over een paar jaar kunnen zeggen dat de wereld ietsje beter is geworden en dat wij daar een bijdrage aan geleverd hebben”.

Kinderen over compassie

Hierna werd een filmpje vertoond met ontroerende uitspraken van kinderen uit groep 8 van OBS De Ploeg over compassie. De kinderen kregen een aantal vragen voorgelegd. Bijvoorbeeld: “Leef je weleens mee met iemand? Kinderen kwamen met voorbeelden als: “Bijvoorbeeld als iemand hamster dood is”. Of “Als iemand met voetbal scoort, dan is ie heel blij, dan leef ik mee.” Kinderen over de gulden regel (een ander behandelen zoals je zelf behandeld zou willen worden?  “Je zou het zelf ook niet leuk vinden als iemand je de hele tijd zit te slaan, dan moet je het ook niet bij een ander doen”.

Lezing: Diversiteit als basis of als belemmering voor verbinding?

Hierna volgde de lezing van prof. dr. Karen Oudenhoven over diversiteit en compassie getiteld: Diversiteit als basis of als belemmering voor verbinding. Klik hier voor de sheets van de powerpointpresentatie .

Presentatie en ondertekening Handvest voor Diversiteit

Na een kort muzikaal intermezzo volgde de presentatie van het Handvest voor Diversiteit. Deze presentatie werd ingeleid door ‘Sint Martinus’. Nadat hij zich had voorgesteld kwam er een bedelaar op zijn pad. Deze bedelaar vroeg hem op een aalmoes, omdat hij het koud had. Sint Maarten scheurde zijn mantel in twee stukken en gaf de ene helft aan de bedelaar, die daarna het Handvest voor Diversiteit ging rappen. Vervolgens ondertekenden de compassieambassadeurs het handvest.

Tot slot werd de website www.stadjersvoorcompassie.nl  officieel gelanceerd door de spin het web op te sturen.

Zie hier een fotoimpressie van de startbijeenkomst, gemaakt door Bouwina Scheeringa.

Toelichting op de sprekers:

Jannie Visscher is wethouder van Welzijn en Zorg (WMO), Ouderen, Reiniging, Stadsbeheer en Ecologie, Recreatie, Integratie, Emancipatie en Dierenwelzijn.

Karen Oudenhoven is Hoogleraar Organisatiepsychologie, Culturele diversiteit en Integratie aan de
Rijksuniversiteit Groningen en Directeur van het instituut voor Integratie en Sociale Weerbaarheid. Tevens is zij lid van World Connectors, een groep prominente en betrokken Nederlanders die streven naar een open, tolerant, optimistisch en pro-actief Nederland dat zich, in al haar diversiteit, als een mondiale speler opstelt.

Stanoslav Jusovic behoort tot de beste accordeonisten van de wereld. Twee jaar geleden won hij de Coupe du Monde, een prestigieuze prijs in de wereld van accordeonisten. Hij is afgestudeerd aan het conservatorium in Tilburg

Mareen Lieftink is in juni 2011 afgestudeerd aan het conservatorium in Rotterdam. Zij zingt overwegend wereldmuziek in allerlei talen. Haar genre is klassiek, pop, jazz, en soul.

Compassieambassadeurs:
De ambassadeurs zijn gezocht binnen de domeinen van onderwijs en jeugd, zorg en  welzijn, kunst, profit en non-profit, een brede afspiegeling van de Groninger samenleving. Zij ondertekenen namens hun instelling of organisatie het Handvest voor Diversiteit en organiseren vanuit hun organisatie activiteiten om de uitgangspunten van het Handvest naar buiten toe uit te dragen.

Nii Hammond

“Compassie moet stammen uit eerlijkheid.”

 

Nii is 50 jaar. Hij is geboren in Ghana en groeide op in de hoofdstad Accra. Hij woont als sinds zijn zesentwintigste in Nederland en trouwde met een Nederlandse vrouw. Nii is een man die leeft vanuit compassie. En voor hem is dat begrip niet alleen zacht is, confronteren hoort er bij.

Dat het nu zo’n grote overgang was van Ghana naar Nederland kan Nii niet echt zeggen. Tenminste, qua moderniteit en luxe apparaten was hij een bepaalde luxe standaard al lang gewend in Ghana – het gezin waarin hij opgroeide liep daarin voorop. “Ik heb Neil Armstrong op de maan zien landen.” Maar aan het gedrag van de mensen en wat zij zeggen moest hij wennen. “Ik gaf bijvoorbeeld dansworkshops in op verschillend plekken in Nederland ( en Groningen) en hoorde daar mensen dingen zeggen als ‘ik ben gefrustreerd’ of ‘ik heb stress’. Die woorden gebruikten wij in Ghana bijna nooit.”

Nii heeft danslessen en lezingen gegeven, een film gemaakt (The True Colors of Paradise), werkte als docent in de gevangenisschool in Veenhuizen (onderdeel van justitiële jeugdinrichting ’t Poortje) en is nu docent Engels op meerdere opleidingen, waarbij hij ook de avondopleiding volgt om uiteindelijk zijn eerstegraadsbevoegdheid te behalen.

Mercy and compassion

Compassie is voor hem een heel belangrijk begrip. Al vanuit zijn jeugd. “Ik ben Apostolisch opgevoed door mijn ouders maar ik ging naar een Katholieke school, want daar was het onderwijs goed. Ik herinner mij het liedje dat begon met de regels: ’God of mercy and compassion, look with pity upon me… let me call you father.’ Dat gaat over een zoon die vergeving vroeg van zijn vader nadat hij zijn aandeel van de erfenis voortijdig had opgeeisd en verkwanseld (Lucas 15 vers 11-31). Dan is dus compassie nodig. Ondanks alle onvolkomenheden in de maatschappij reik je uit naar een ander die er baat bij zou kunnen hebben.”

Meerdere godsdiensten

Wat betreft Nii is de term compassie niet tot godsdienstig gebruik beperkt. Evenmin beperkt hij zichzelf tot één godsdienst. “Op dit moment ben ik ‘homo universalis’. Ik ben Christen, maar ook wel Moslim, Humanist, Boeddhist en ik breng regelmatig traditioneel Afrikaanse plengoffers. Ik kies dat wat zin geeft aan mijn bestaan.” Daarbij heeft hij ook begrip voor mensen die één overtuiging huldigen. “Mijn moeder geloofde haar hele leven lang dat later in de hemel zou komen en daar zou lopen op een straat van goud. En daarom denk ik dat dat zo is. Voor haar wel.”

Zwarte Piet spreekt

Compassie hebben met anderen is de ene keer makkelijker dan de andere keer. Nii geeft een verhelderend voorbeeld. “Vorige winter was het glad. Ik liep in de stad en zag in de buurt van de winkelcentrum Paddepoel een oude vrouw op straat vallen, ik rende erheen om haar te helpen. Ik vroeg of alles goed was, gelukkig ging het weer. Ik liep door en hoorde aan de overkant een van twee volwassen vrouwen tegen hun kinderen zeggen ‘Pas op, daar gaat Zwarte Piet!’ Ik had kunnen gaan slaan of schreeuwen, of zwijgen, maar ik besloot te kiezen voor waar ik in geloof. Ik geloof namelijk in de goedheid van de mens en de kracht van de harmonie scheppende werkelijkheid. Dus ik ging erop af en sprak de vrouw, die mij Zwarte Piet genoemd had, aan. Ik vertelde wat er net gebeurd was en zei tegen haar: ‘Nu maak jij deze onnozele grap. Waarom doe je dat?‘ Zij bevroor en ze kon niets zeggen. Ik hoop dat het doordrong.”

Voor Nii is ook het aanspreken van de ander op deze manier een daad van compassie. “Door dingen te benoemen en anderen de kans te bieden een andere invulling te geven, kun je problemen duurzaam oplossen.”

Meer leiding aan kinderen

Nii heeft ervaring met de ‘jeugd van tegenwoordig.’ Hij heeft zelf kinderen opgevoed en heeft gewerkt met wat hij zelf noemt ‘de crème de la crème van kinderen met opvoedmoeilijheden’ die gevangen zitten in Veenhuizen voor vaak zeer ernstige delicten. Hij heeft ervaren dat het soms heel moeilijk is om deze kinderen aan te spreken op compassie. “Op een gegeven moment zei een jongen iets bewust kwetsends tegen mij. Ik wilde hem corrigeren en zei: wat zou je ervan vinden als iemand dat over jouw vader of moeder zou zeggen? Maar dat vond hij helemaal niet erg, want zijn vader en moeder hadden hem toch laten vallen. Dus dat medegevoel had hij gewoon echt niet. En daarom hebben kinderen zoals hij iemand nodig die ze zegt wat goed en kwaad is: een echte leider. Een roedelleider, zoals Cesar Milan zou zeggen! Maar dat is niet hoe er op dit moment gewerkt wordt.”

Wat Nii betreft is het gebrek aan leidend ouderschap in Nederland een probleem van deze tijd. “Positief benaderen van kinderen klinkt mooi, maar we moeten wel eerlijk zijn. Op dit moment zie ik zo vaak dat ouders hun kind totaal niet meer in de hand hebben. De kinderen weten dat niemand ze durft te straffen, dus ze kunnen volwassenen uitproberen en als ze zin hebben zelf helemaal kapotmaken. Niemand durft streng te zijn. En intussen schreeuwen de kinderen om echte aandacht. En dat wil ook zeggen: iemand die aangeeft waar de grens ligt, die zegt: nu ophouden! Terwijl dit voor mij ook bij compassie hoort. Als je liefde voor je kind hebt, word je niet moe van corrigeren. ”

TS

De compassie van Frank Meuter

Compassie voor echt respect, voor de underdog, voor transparantie en waarachtigheid, voor echte waarheidsvinding in echte religie en spiritualiteit en wetenschappen, voor gerechtigheid, voor vrijheid van censuur (door kranten en websites!), voor de vier vrijheden van F. D. Roosevelt, vrijheid van angst bijv. Dus compassie voor juist de zondebokken van partijpolitiek vanuit het Groninger Stadhuis, denk o.m. aan de Syrische kapper in de Gelkingestraat. Compassie tegen leeftijdsdicriminatie, wat wel in de Grondwet staat, maar zeker niet in het handvest van deze site. Compassie met benarde mantelzorgers en -vrijwilligers en mede-mensen in echt hoge nood bij zgn. vrijwilligers-organisaties, van “kerken” en Zonnebloem tot “Humanisten” in Stad. Compassie voor anno 2011 blindelings gedrogeerde mede-mensen in handen van de regionale psychiatrie.
Compassie tegen juist maatschappelijke en politieke polarisatie waar nu juist deze site het zaad van draagt, getuige de sessie op stads-politieke gemeentegrond per 11.11.’11. Compassie per saldo voor democratie als werkwoord van alle grondrechten sinds 1948 in pro-aktieve ruimdenkendheid met al haar diversiteit.

De compassie van Rabbijn Awraham Soetendorp

Ik wil mijn grote waardering uitspreken voor het baanbrekende initiatief
dat de projectgroep compassie genomen heeft.De stad Groningen heeft vandaag het voortouw genomen.Moge de stadjers voor compassie campagne vele stadsbesturen inspireren tot
het bundelen van initiatieven die compassie en respect belichamen.Gisteren hebben wij de dag van respect gehouden waar een drieduizend
scholen actief bij betrokken waren.Het was in de steden Rotterdam en Amsterdam die dit jaar het predicaat
respectsteden droegen en overal in Nederland een waarachtig feest van
verbondenheid.

De leidraad, laten wij anderen behandelen zoals wij graag behandeld willen
worden, verbindt ons vandaag en elke dag.

in onze gezamenlijke inspanning om een leefomgeving te creëren waarin
niemand vernederd wordt en elk mens telt.

Ik ben ervan overtuigd dat het verschil wordt gemaakt in het schoollokaal.

Ik hoop van harte dat Groningen volgend jaar een stad van respect zal
willen zijn.

Als een van de ambassadeurs die met Karen Armstrong hebben mogen werken
aan het handvest voor compassie feliciteer ik de compassie ambassadeurs met het aanvaarden van deze inspannende maar o zo dankbare taak.

Naar de dichtwoorden van Herman Gorter kunnen wij terecht zeggen:

In Groningen gaat vandaag de dag open als een gouden roos.

Moge deze bloeien in de volle pracht van diversiteit, compassie en respect
tot in lengte van jaren